Artykuł przeznaczony do publikacji w „Prawie Asekuracyjnym” powinien wnosić oryginalne treści do omawianej dziedziny, przedstawiać aktualny stan wiedzy, zawierać ocenę rozwiązań legislacyjnych z punktu widzenia teorii prawa, jak i praktyki, wnioski de lege lata i de lege ferenda oraz własne propozycje interpretacji. Redakcja przyjmuje do publikacji także opracowania o charakterze monograficznym lub przeglądowym, polemiki, glosy i komentarze prawnicze.
Autor podpisuje oświadczenie, że zapoznał się z Kodeksem Etyki Wydawniczej zamieszczonym na stronie internetowej czasopisma oraz oświadczenie, że artykuł jest utworem oryginalnym, nie narusza praw autorskich osób trzecich i złożony został wyłącznie w redakcji „Prawa Asekuracyjnego” (tekst oświadczeń jest zamieszczony na stronie internetowej).
Zasady składania artykułów do publikacji
Materiały do publikacji w dziale ARTYKUŁY I ROZPRAWY – ok. 30 tys. znaków liczonych ze spacjami prosimy przesyłać pocztą elektroniczną w edytorze Word. Do artykułu powinno być dołączone krótkie streszczenie w języku polskim (ok. 1000 znaków). Fragmenty artykułu szczególnie istotne – zdaniem autora – na które chciałby zwrócić uwagę czytelnika powinny być wyróżnione.
Przy cytowaniu przepisów prawnych należy podać pełny tytuł aktu prawnego oraz źródło, tj. rok wydania Dziennika Ustaw i pozycję (np. Dz. U. z 2014 r. poz. 945). W przypadku orzeczeń sądowych prosimy podać sygnaturę akt, datę wydania orzeczenia oraz miejsce publikacji.
Zapis bibliograficzny w przypisie powinien składać się z następujących elementów:
- inicjał imienia,
- nazwisko autora/ów,
- tytuł artykułu lub książki (w cudzysłowie),
- tytuł, rok i numer czasopisma,
- w przypadku książki – wydawnictwo, miejsce i rok wydania,
- przy cytowaniu pracy zbiorowej dodatkowo: tytuł pracy zbiorowej i nazwisko redaktora (red.),
- numer strony/stron;
Do artykułu powinna być dołączona bibliografia załącznikowa (patrz niżej) uporządkowana według alfabetu składająca się z: nazwiska, pierwszej litery imienia autora… itd. oraz – jeśli to możliwe – numerów stron całej publikacji (od…do).
Prosimy o podanie krótkiej informacji o autorze (imię i nazwisko, adres, tytuły naukowe i zawodowe, zajmowane stanowisko, w przypadku pracowników naukowych wskazanie uczelni macierzystej, adres poczty elektronicznej, telefony kontaktowe).
Do artykułów autorstwa doktorantów i aplikantów radcowskich oraz adwokackich powinna być dołączona rekomendacja opiekuna naukowego.
Autor, przekazując redakcji tekst, przenosi na wydawcę wyłączne prawo do jego publikacji (prawa autorskie i wydawnicze). Redakcja zastrzega sobie możliwość dokonywania zmian i skrótów. Materiały niezamówione nie będą zwracane. Przedruk artykułów publikowanych w „Prawie Asekuracyjnym” wymaga zgody wydawcy, natomiast cytowanie wyimków z publikacji jest możliwe wyłącznie z powołaniem się na źródło.
Zapora ghostwriting
Zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w „Prawie Asekuracyjnym” obowiązuje od nr 4/2011 „zapora ghostwriting” w celu przeciwdziałania zjawiskom określanym jako „ghostwriting” i „guest authorship”.
Czytelnicy powinni mieć pewność, że autorzy publikacji w sposób rzetelny i uczciwy prezentują rezultaty swojej pracy, niezależnie od tego, czy są jej bezpośrednimi autorami, czy też korzystali z pomocy wyspecjalizowanego podmiotu (osoby fizycznej lub prawnej).
Z „ghostwriting” mamy do czynienia, gdy ktoś wniósł istotny wkład w powstanie publikacji bez ujawnienia swojego udziału jako jeden z autorów lub bez wymienienia jego roli w podziękowaniach zamieszczonych w publikacji.
Natomiast „guest authorship” („honorary authorship”) polega na uwzględnieniu konkretnej osoby jako autora lub współautora, mimo że jego udział był znikomy lub w ogóle nie miał miejsca. Obie postawy są przejawem nierzetelności naukowej.
Aby zapobiec tym zjawiskom:
- Redakcja wymaga od autorów artykułów ujawnienia wkładu poszczególnych autorów w powstanie publikacji (z podaniem ich afiliacji oraz informacji, kto jest autorem koncepcji, założeń, metod itp. wykorzystywanych przy przygotowaniu publikacji). Główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający artykuł.
- Wszelkie wykryte przypadki nierzetelności naukowej będą ujawniane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów (instytucji zatrudniających autorów, stowarzyszeń itp.).
- Autorzy publikacji są zobowiązani do poinformowania redakcji o podmiotach, które przyczyniły się do powstania publikacji, ew. wkładzie merytorycznym, finansowym ośrodków naukowo-badawczych itp.
- Redakcja dokumentuje wszelkie przejawy nierzetelności naukowej, zwłaszcza łamania i naruszania zasad etyki obowiązujących w nauce.
Bibliografia załącznikowa
- Bibliografia załącznikowa zawiera wykaz publikacji, na które autor się powołuje w tekście pracy.
- Opisy bibliograficzne szereguje się w układzie alfabetycznym według nazwisk autorów lub tytułów publikacji (gdy nie ma podanego autora); nie należy numerować poszczególnych pozycji bibliograficznych. W przypisach podajemy najpierw inicjał imienia, a następnie nazwisko, natomiast w bibliografii najpierw nazwisko, potem inicjały imienia, a pozostałe elementy tak jak w przypisach. W przypisach podajemy numer strony/stron, z których pochodzi cytat, natomiast w bibliografii załącznikowej nie podajemy numerów stron lub podajemy numery stron całej publikacji (od…do).
- Opis bibliograficzny książki powinien zawierać: nazwisko, inicjał imienia autora/ów, tytuł w cudzysłowie, numer wydania (jeżeli jest inne niż pierwsze), wydawnictwo, miejsce wydania, rok wydania, np. Kowalski J., S. Król. „Zastosowanie algorytmów”, wyd. 2, Poltext, Warszawa 2010.
- W opisach publikacji wydanych za granicą obowiązuje pisownia skrótów określeń typu redaktor, wydanie, numer, wolumin itp. w języku tekstu.
- Prace jednego autora podaje się według daty wydania, od najstarszych do najnowszych. W przypadku powtarzania roku wydania tytuły poszczególnych publikacji szereguje się alfabetycznie.
- Jeżeli dla kilku utworów ta sama osoba jest autorem i/lub pierwszym współautorem, wówczas najpierw podaje się prace napisane samodzielnie przez tego autora, a następnie prace jego współautorstwa.
- W pracach zbiorowych należy podawać nazwisko redaktora naukowego ze skrótem (red.), tytuł, wydawnictwo, miejsce i rok wydania, np. Kowalski J. (red.), „Poszukiwanie metod”, wyd. 6, Wolters Kluwer, Warszawa 2010.
- Opis bibliograficzny rozdziału/artykułu w pracy zbiorowej powinien zawierać: nazwisko i inicjał imienia autora, tytuł rozdziału/artykułu w cudzysłowie, literę w:, tytuł pracy zbiorowej, inicjał imienia i nazwisko redaktora ze skrótem (red.), wydawnictwo, miejsce i rok wydania, ew. strony, np. Kowalski J., „Subkultury destrukcji”, w: „Współczesne wyzwania”, M. Ziemiak (red.), wyd. 6, Poltext, Warszawa 2015 (s. 30-50).
- Opis bibliograficzny artykułów z czasopism powinien zawierać: nazwisko i inicjał imienia autora, tytuł artykułu w cudzysłowie, nazwę czasopisma, tom (jeżeli jest podawany w czasopiśmie), rok wydania i numer czasopisma, ew. strony, np. Kowalski J., Z. Lewandowski, A. Koch, „Ochrona klientów zakładów ubezpieczeń”, Prawo Asekuracyjne 2015 nr 5, s. 30-45.
- W przypadku gazet należy podać datę dzienną, np. Sikora A., 2011. „Subkultury destrukcji”. Rzeczpospolita, 3 lutego 2011, s. C3.
- Opisy bibliograficzne publikacji wydanych przez instytucje rządowe, organizacje, firmy (brak autora lub redaktora) powinny zawierać: nazwę instytucji (pełna nazwa lub skrót), tytuł, wydawnictwo, miejsce i rok wydania, np. GUS, Rocznik demograficzny 2008, Zakład Wydawnictw Statystycznych, Warszawa 2009.
- Opisy bibliograficzne źródeł elektronicznych powinny dodatkowo zawierać adres w Word Wide Web oraz datę dostępu, np. Babińska M. „Ryzykowny kurs”, Gazeta Prawna, 5 maja 2012, http://archiwum.infor.pl/go/index.php?str-s&P180=102 [dostęp: 05.08.2012].