Numer 3 (92) 2017

Tłumaczenie streszczeń artykułów na język angielski – Anna Tulińska

Niniejszy artykuł dotyczy sposobu stosowania – określonych przez ustawodawcę w projekcie ustawy o dystrybucji ubezpieczeń i Komisję Nadzoru Finansowego w wydanych przez nią rekomendacjach – zasad zarządzania produktem ubezpieczeniowym w odniesieniu do ubezpieczeń obowiązkowych. Rozważania obejmują kwestie: możliwości uznania poszczególnych ubezpieczeń obowiązkowych za produkty ubezpieczeniowe, sposobu tworzenia produktu ubezpieczeniowego będącego ubezpieczeniem obowiązkowym przez dystrybutora ubezpieczeń, identyfikacji grupy docelowej i antygrupy ubezpieczenia obowiązkowego oraz zasad tworzenia ustandaryzowanego dokumentu dotyczącego ubezpieczeń obowiązkowych.

Słowa kluczowe: ubezpieczenia obowiązkowe zarządzanie produktem ubezpieczeniowym dystrybucja ubezpieczeń grupa docelowa antygrupa ustandaryzowany dokument

W artykule wskazano na różne funkcje umowy ubezpieczenia na życie, przede wszystkim funkcję ochronną, a także funkcję uzupełniającą w stosunku do umów kredytu lub pożyczki, czyli wykorzystanie umowy ubezpieczenia na życie jako jednej z podstawowych form zabezpieczenia wierzytelności, np. zabezpieczenia kredytu hipotecznego. Autorka omawia charakter prawny i zakres uprawnienia do wskazania uposażonego w umowach ubezpieczenia na życie. Przedstawia m.in. pojęcie osoby uposażonej, pojęcie uposażonego zastępczego, charakter prawny czynności przyjęcia przez uposażonego sumy ubezpieczenia oraz sytuację, gdy uposażony odmawia, w całości lub części, przyjęcia kwoty przysługującego mu świadczenia. Sytuacje takie nie są uregulowane w przepisach prawnych, co stanowi istotną lukę.

Słowa kluczowe: suma ubezpieczenia uposażony wskazanie uposażonego bezskuteczność wskazania uposażonego brak uposażonego uposażony zastępczy podział sumy ubezpieczenia

Artykuł poświęcony jest wybranym problemom dotyczącym opłat likwidacyjnych w umowach ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Opłaty te mają zniechęcać klientów do rozwiązywania umów przed upływem okresu ich obowiązywania, a tym samym zagwarantować ubezpieczycielom rentowność omawianych usług. Praktyka pokazuje jednak, iż powszechnym problemem jest zastrzeganie tych opłat w nadmiernej wysokości, nieadekwatnej do rzeczywiście ponoszonych przez ubezpieczycieli kosztów związanych z wykonywaniem umowy. Celem opracowania jest analiza charakteru prawnego opłat likwidacyjnych na tle specyfiki umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym oraz omówienie najistotniejszych argumentów ubezpieczycieli, uzasadniających pobieranie takich opłat. Rozważaniom towarzyszy przegląd orzecznictwa sądowego, które pozwala wskazać główne problemy związane z oceną legalności postanowień umownych odnoszących się do opłat likwidacyjnych.

Słowa kluczowe: ubezpieczenie na życie ubezpieczeniowy fundusz kapitałowy opłata likwidacyjna klauzule abuzywne orzecznictwo

W artykule omówiona została kwestia, czy przepis art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ma zastosowanie do szkód wyrządzonych przez psa wykorzystywanego przez rolnika użytkowo w gospodarstwie rolnym. Jest ona niejednolicie postrzegana zarówno w nauce prawa, jak i w praktyce sądowego stosowania prawa. Autor jest zdania i przytacza argumenty za jego trafnością, że na tak postawione pytanie, należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Na takim samym stanowisku stanął także Sąd Najwyższy w uchwale składu 7 sędziów z dnia 20 czerwca 2017 r.

Słowa kluczowe: rolnik gospodarstwo rolne odpowiedzialność za szkodę pies zwierzę gospodarskie

EIOPA jest jednym z trzech Urzędów Nadzoru Europejskiego. Działalność EIOPA pełni ważną funkcję w kształtowaniu polityki prokonsumenckiej w działalności ubezpieczeniowej. Celem EIOPA jest ochrona konsumentów przez nieuczciwymi praktykami przedsiębiorców, a środkiem w uzyskaniu tego celu jest wczesna identyfikacja istniejących ryzyk i podejmowanie działań zapobiegawczych jeszcze zanim te ryzyka w pełni się zmaterializują. EIOPA promuje prawidłowo funkcjonujący rynek ubezpieczeniowy, w którym zachowana jest równowaga kontraktowa stron, uczciwa konkurencja, akceptacja dla innowacyjności, wysokie zaufanie konsumentów oraz gwarancja stabilności finansowej. EIOPA w ciągu ostatnich lat wydała wiele dokumentów, w których zaprezentowała swoje stanowisko w zakresie ochrony konsumentów. Celem artykułu jest podsumowanie tej działalności EIOPA.

Słowa kluczowe: EIOPA consumer protection soft law guidelines insurance activity Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeniowego ochrona konsumenta „miękkie” prawo wytyczne działalność ubezpieczeniowa